Here are Rae's Moving Beyond poems in full:
Dying bee in a takeaway box (4)
Out of time
The earth hears her small note.
Carder bee sings to herself
drags the empty basket of herself –
a honey memory
stirs –
tiny crotchet of hope
and yet stops. She is out of time.
Her crochet-hook feet
are feeble on the drumskin of the path.
A rest. She cannot find her beat.
But the earth hears everything.
Her heart’s quiet fibrillations.
My children’s footbeats as they run to fetch a spoon.
The rustle of processed sucrose tipping out.
The violin-string of her small wings, reverberating.
from The language of bees (Parthian, 2022)
--
Barcud, ar dan
codai adar o’r ulw
maent yn codi, yn codi,
lan o bigau’r Cambria
maent yn codi
cannoedd o farcutiaid a’i adenydd ar dân
yn miwio’i adnabyddiaeth-tân
plu ar fflam
maent yn gwybod – mae yn ei leisiau:
daw tân yn ol yn fwy ffyrnig byth ar ol iddo bron ddiffodd
nawr ma adar yn fudlosgi,
yn codi’n fwg
yn y clwydi, yn y coed
adennydd ar dân,
yn codi, yn codi,
yn cynnau tanau coedwig
pigau ar fflam
maent yn codi, yn boeth, yn blu
maent yn danio’r bryn i sbarcs
coelsen yw pob wy yn y nyth
adar-gwres, adar cols
maent yn codi, yn codi
yn syfrdanu’r awyr, ar dawdd,
lampiau llachar wedi’i oleuo,
gwrthryfel ar thermalau
deg mil o fannau ar losg
a phob un wedi’i chynnau gan
sbarc un aderyn-fam
ar dawel fflam, glo yn ei iris, cochni yn y gwaed, dur yn ei chrafanau,
fflint yn ei phlu,
a chynnodd ei wrthryfel bychain ar bigyn wyllt Cymraeg,
roedd ganddi matsys yn lle esgyrn, roedd yn barod am y streic,
deg mil o fannau – deg mil o fannau!
a dim ond un peth y cymrodd:
aderyn
yn codi
yn codi
yn codi
--
Red kites, alight
birds are lifting from ash
they’re rising, they’re rising
out of the Cambrian mountains
they’re rising
hundreds of kites in flight, alight,
calling out their fire-ken
plumage in blazes
they know, they cry it from their throats:
fire burns back brighter after it’s almost gone out
and now birds are leaping up
going up in smoke
in the roosts, in the firs,
alight on the wing, setting forest fires
beaks in flames
they’re rising, hot and plumy,
they’re setting the sky to sparks
eggs in the nest are hot coals
feverbirds cinderbirds
they’re rising, they’re rising
shimmering in air, molten,
bright lanterns lit
an uprising on thermals
ten thousand beacons in flames
and each one kindled by
the spark of a single motherbird
quietly ablaze, coal eyed red blooded steel hooked
all along there was flint in her feathers
& she stoked her small rebellion on a wild Welsh peak
she was match-boned & ready to strike
ten thousand beacons – ten thousand beacons!
and all it took was one bird
rising,
rising,
rising
(c) Rae Howells, 2022
These poems cannot be reproduced without the express permission of the author.